‘Stap voor stap en dan zien we wel’
Tekst: Patrick Ceulemans | Foto’s: Peter van der Velde
Emma Meesseman is op haar dertigste uitgegroeid tot één van de beste speelsters ter wereld. Haar palmares bulkt van de prijzen en doet niet onder van die van zeg maar LeBron James en Lionel Messi. Deze lente en zomer wil ze haar prijzenkast verder opsmukken met een Turkse, een Euroleague-titel en een olympische medaille. Toch blijft ze bescheiden in haar uitspraken. “Ik blijf het match per match bekijken,” aldus de steeds nuchtere West-Vlaamse.
Bekijk haar palmares: Emma Meesseman heeft op clubniveau en inzake individuele prijzen alles gewonnen. Velen zouden het dan wat laten hangen en rustig uitbollen. Niet de 30-jarige en 1m93 grote Ieperse. Ze blijft zichzelf pushen richting de volgende uitdagingen. Steeds de lat hoger leggen en nieuwe prijzen pakken. Schrijf maar op, na 2023 wordt ook 2024 een grand-cru jaar voor de koningin van het Europese basketbal.
In 2012 won ze op haar negentiende en met Ieper de Belgische dubbel (titel en beker), werd voor de tweede uitgeroepen tot Belgische Speelster van het Jaar en leek meer dan klaar voor een internationale carrière. Ze had ondertussen, na te hebben geschitterd bij de Young Cats en met onder mee een gouden medaille op het EK van 2011 bij de U18 (eerste gouden medaille voor het Belgische basketbal) en met onder meer Julie Vanloo en Antonia Delaere als ploegmaats, haar debuut al gemaakt bij de Belgian Cats. De honkvaste Emma Meesseman, dochter van ex-Speelster van het Jaar Sonja Tankrey, verliet het ouderlijk huis en tekende een contract bij Spartak Moskou. Ze werd evenwel uitgeleend aan Villeneuve D’Ascq. De Franse topclub ligt net over de Belgische grens en is niet ver van Kortrijk. “Toen ik de eerste keer alleen op mijn kamer zat, weende ik. Ik was amper een half uurtje van thuis maar was op dat vlak totaal niet klaar voor een buitenlands avontuur,” zegt Emma Meesseman.
Van Frankrijk naar Rusland
De ambitieuze Emma Meesseman gaf de heimwee een plaatsje en begon aan haar indrukwekkende carrière richting Europese en wereldtop. In Frankrijk zette ze op jonge leeftijd meteen schitterende prestaties neer en bereikte op jonge leeftijd met Villeneuve D’Ascq de Franse bekerfinale. Vandaar ging het naar Spartak Moskou en de Russische subtop. Na Ann Wauters, onder meer vier Euroleague-titels en vijf keer verkozen tot Europese Speelster van het Jaar, had het Belgische vrouwenbasketbal een nieuwe superster in wording.
In 2016 was ze klaar voor de absolute top en trok ze naar Ekaterinburg. De Russische topper en club met een megabudget. Naast de Russische vedetten spelen/speelden ook alle Europese (Ann Wauters, Alba Torrens, Céline Dumerc, Sandrine Gruda, Sancho Lyttle) en Amerikaanse toppers (o.a. Sue Bird, Diana Taurasi, Candace Parker, Brittney Griner) voor de rijke Russische ploeg. Tot 2022 zou Emma Meesseman bij Jekaterinenburg blijven. Ze won Russische titels en bekers, viermaal Euroleague en werd in 2019 verkozen tot MVP van de Final Four. Ze had nog meer prijzen kunnen pakken, maar eerst de coronapandemie en nadien de oorlog van Rusland met Oekraïne gooiden roet in het eten. Dat kostte haar vooral twee titels in de Euroleague. Ze had het record van zes Euroleague-titels van levende legende Diana Taurasi al in 2022 kunnen evenaren.
